Brigitte Bardot i rewolucja seksualna na ekranie

„Świat jest mały, ostatecznie wszyscy kiedyś spotkamy się w łóżku” powiedziała niegdyś Brigitte Bardot. Odważna, aktywna, seksowna i piękna – taką ją pamiętamy z filmów i zdjęć. Dzisiaj mówi się o niej, jak o ikonie wolności i emancypacji seksualnej. W latach 50. wyznaczała trendy – podziwiali ją mężczyźni, zazdrościły jej kobiety. Roger Vadim, czyli ten, który ją”odkrył”, nazwał ją niegdyś „obiektem fantazji każdego żonatego mężczyzny”. Chyba miał rację. Nawet współcześnie –a przecież powszechne gusta i moda zmieniały się od czasów Bardot wielokrotnie – sesje, w których wzięła udział, wciąż robią wrażenie. To kobieta bez wątpienia jedna na milion. A „I bóg stworzył kobietę” to film rewolucyjny zarówno dla jej kariery, jak i całej kinematografii. Tak jawna zmysłowość, jak tutaj, nie pojawiała się dotychczas w hollywoodzkich filmach – to całkowita nowość. Główną bohaterką filmu jest Juliette, osiemnastoletnia sierota, która nie zdaje sobie sprawy z tego, jak bardzo jej atrakcyjność fizyczna działa na mężczyzn. Tymczasem o jej względy walczy aż trójka panów, których od środka zżera pożądanie. Cała Ameryka zawrzała, gdy Bardot tańczyła na ekranie, seksownie poruszając biodrami i rozchylając usta.
Kiedy pojawił się na ekranach kin, momentalnie uwidoczniła się również cenzura. Zakazano jego wyświetlania na terenie całego kraju, bo „I bóg stworzył kobietę” to produkt „wyuzdany, świętokradczy, obsceniczny i nieprzyzwoity”. Jednak w stanach Nowy Jork, Maryland i Wirginia udało się uzyskać koncesję. Dystrybutor, firma Kingsley International, postanowił stoczyć walkę ze strażnikami moralności. Wniósł sprawę do sądu, by udowodnić, że film nie przekracza granic przyzwoitości w tak brutalny sposób, jak mu to zarzucano. Podczas tygodniowego procesu Bardot powróciła do kin – te z kolei były wypełnione widzami po brzegi. „Moralna afera” zrobiła filmowi dobrą reklamę. Ostatecznie „I bóg stworzył kobietę” został prawnie zaakceptowany. Choć dzisiaj, patrząc na amoralną, filmową Brgitte nie trudno się dziwić oburzeniu widza lat 50. Co ciekawe, inny film z udziałem „bardotki”, który powstał aż dziewięć lat później, również miał problemy z cenzurą. Choć trzeba przyznać, że jego wymowa była o wiele delikatniejsza. Viva Maria! to westernowa komedia, gdzie erotyzm Brigitte został zdecydowanie bardziej ujarzmiony. Mimo to cenzorzy zakwalifikowali produkcję jako „nieodpowiednią dla młodocianych” i „promujący rozwiązłość seksualną, pozamałżeńskie kontakty erotyczne i niezdrowe zainteresowania”. Także w tym przypadku dystrybutor rozstrzygał sprawę sądownie.
Te dwa filmy to niejedyne kontrowersje związane ze słynną Brigitte. Ich wspomnienie wydaje się nam jednak bardziej „smakowite” niż afery charakterystyczne dla współczesnego show biznesu. Choć trzeba przyznać, Bardotka była pełna „bezczelnego” uroku. „Dla mnie sławny jest ten, którego nazwisko można przeczytać wszędzie z wyjątkiem książki telefonicznej” – mówiła.