Filmowi gliniarze - spluwa, szybka akcja i poczucie humoru

To do nich należy najbrudniejsza robota. Pełni zapału ścigają nawet najbardziej ohydnych i przebrzydłych przestępców. Często są zgorzkniali, nadużywają nikotyny, czasem alkoholu, są gruboskórni, a w życiu prywatnym nie zawsze im się wiedzie. Mimo to nie opuszcza ich poczucie humoru. Lubią siarczyście zażartować, są cyniczni i nieokrzesani. Za to ich kochamy. Nie istnieliby, bez swoich czarnych charakterów, tak jak i czarne charaktery nie zaistniałyby bez swoich filmowych gliniarzy.
Robocop Stał na straży spokoju mieszkańców Detroit - miasta brudu i deprawacji. Heroiczny i supernowoczesny gliniarz-cyborg, miał za zadanie przysłowiowo „pozamiatać” ten burdel. Co prawda rytm jego pracy zaburzyły sprawy osobiste i prywatne zemsty – mimo to jesteśmy w stanie mu to wybaczyć. Swego czasu dostarczał nam niezapomnianych emocji.
Ci, którzy oglądali Robocopa „za dzieciaka”, często czują się zaskoczeni przy powtórnym seansie po latach. Mimo upływu czasu film w reżyserii Verhoevena wcale się nie zestarzał. To po prostu dobre kino sensacyjne, naprawdę krwiste i brutalne, zupełnie nie dla dzieciaków. Mięsiste są również wątki psychologiczne – rozterki Robka (człowiek czy maszyna?), odgrywają niemniej ważną rolę, niż akcja i strzelanina. Tęsknimy za takim kinem i takimi gliniarzami.
John McClane Ten ma pecha. Zawsze pojawia się w złym miejscu i w złym czasie. Przyciąga psycholi spod ciemnej gwiazdy niczym magnes. Gdy trzeba wziąć sprawy w swoje ręce, nie waha się i robi to z unikalnym wdziękiem. Trudno mu nie kibicować. Detektyw John McClane pojawia się w naszych domach dość regularnie, bo co roku na sylwestra. Nie mamy mu tego za złe – to całkiem ujmujący, fachowy glina. Jest dowcipny, ale podchodzi do swojej pracy poważnie. Jest cyniczny, ale wzbudza zaufanie i sympatię. To autentyczny amerykański twardziel. Zawodowo kopie tyłki i mimo swojej gruboskórności, żona ciągle na niego czeka. Yippee-ki-yay motherfucker!
Brudny Harry Detektyw Harry Callahan to taki „wilk stepowy” wśród detektywów. Jak każdy szanujący się filmowy gliniarz jest cyniczny aż do bólu. Mimo to nie przypomina amerykańskich, komediowych policjantów wesołków, zalewających kino dziesięć lat później. Brudny Harry wzbudza respekt. Regularnie łamie wszelkie zakazy, działa wbrew naciskom przełożonych, jest szorstki i mało przyjemny. Rewolwer Magnum kaliber 44 to jego znak rozpoznawczy. Co ciekawe, pierwotnie w postać detektywa miał wcielić się Frank Sinatra. Niestety (albo i na nasze szczęście) uległ kontuzji. Jak dobrze, że Brudny Harry ma twarz Eastwooda.
Clarice Starling Znalazło się w tym rankingu miejsce dla kobiety. "Obudziłam się i usłyszałam krzyk owiec. Obudziłam się w ciemności i gdzieś obok przeraźliwie beczały owce." – kiedy agentka Clarice Starling rozmawia z Hannibalem, po naszych plecach przebiegają ciarki. Jody Foster zgarnęła za tę rolę Oskara. Jej psychopata, Anthony Hopkins nie był gorszy – także zgarnął swojego. Duet ten wypadł niezwykle przejmująco. Ona przestraszona, ale zafascynowana, on – intelektualista, ale diabolicznie niebezpieczny. Niewinność dużych oczu Clarice może się bardzo podobać.
Axel Foley Czas na trochę komedii. Czarnoskóry policjant z Detroit przybywa do Kalifornii, aby odszukać mordercę swojego przyjaciela. Policjant Axel to wyjątkowo sympatyczny facet. Ogromny, biały uśmiech wypełnia mu pół twarzy, a jego śmiech wybrzmiewa przez cały film. A trzeba przyznać, że rechotanie Axela jest jedyne w swoim rodzaju. „Gliniarz z Beverly Hills” to nie tylko fajna zagadka kryminalna plus kawałek akcji, ale też parę wesołych dialogów. Dobre kino familijne, dobry familijny gliniarz.
Martin Riggs Martin Riggs to nieokrzesany i postrzelony gliniarz. I właściciel śmiesznej fryzury. Mieszka z psem w przyczepie, a po śmierci ukochanej żony dręczą go samobójcze myśli. „Zabójcza broń” to tzw. buddy-cop film – opowiada o dwójce całkiem różniących się od siebie policjantów, którzy wspólnie rozwiązują kryminalną sprawę. I tak, towarzyszem niefrasobliwego Martina zostaje Roger Murtaugh – całkowite jego przeciwieństwo. Ten z kolei ma już 50 lat, czuje się zmęczony zawodem i marzy o emeryturze. Partnerzy początkowo nie mogą się dotrzeć, ale jak to w filmach bywa –i tak skazani są na rychłą przyjaźń. Dużo tu humoru, ale są również dramaty. ”Zabójcza broń” to jeden z fajniejszych filmów sensacyjnych sprzed lat.
James Gordon Patrząc całkiem obiektywnie, komisarz policji miasta Gotham nie ma zbyt wiele do roboty. Wystarczy że podłączy do prądu swój praktyczny reflektor, a u jego bogu pojawi się Człowiek Nietoperz. A to przecież Batman, nie Gordon, kopie wszystkim tyłki. Nie da się jednak odmówić komisarzowi cech charakterystycznych dla rasowych komisarzy. Jest ponury, ma wymięty płaszcz, rozwiodła się z nim żona… James Gordon dodaje klimatu ponuremu Gotham.