Futbolowe piosenki - hity i kity w nadziei na gole

„Koko Koko Euro Spoko” – cała Polska podniosła larum, gdy piosenka zespołu ludowego Jarzębina została wybrana oficjalnym hymnem Reprezentacji Polski na Euro 2012. Pytano, jakim cudem właśnie ten utwór zwyciężył w głosowaniu? Po czym rozpoczęła się wielka fala buntów, narzekań, niechlubnych komentarzy, żartów typu „jaka reprezentacja, taka Shakira”. Mleko się jednak już rozlało, Euro za dwa dni – w ramach zagrzania do kibicowania przypomnijmy sobie kilka innych hitów (kitów) w wykonaniu polskich artystów. Jedną z ulubionych polskich piosenek piłkarskich jest bez wątpienia utwór wykonany przez Marylę Rodowicz na mundial w 1974 roku. Niektórzy wzdychają gorzko, pytając, czy ta piosenka nie może zostać już naszym oficjalnym hitem dożywotnio lub póki naprawdę nie wymyślimy czegoś lepszego?
Utwór pt. „Futbol, futbol” został napisany do słów Jonasza Kofty, a sama Marylka miała niepowtarzalną okazję, by zaśpiewać go na otwarciu mistrzostw w Monachium. Co prawda śpiewała z playbacku, ale trzeba przyznać - było to jednak wielkie wydarzenie. I chyba już żadna polska piosenka futbolowa nie zrobiła tak dużej kariery. No może za wyjątkiem Bogdana Łazuki i jego "Entliczek pentliczek, co zrobi Piechniczek". Sukcesu Maryli nie udało się również dosięgnąć Annie Jantar, która swój hit pt. „Chłopcy gola” wykonywała na Mundial w Argentynie w roku 1978. Polska nie osiągnęła wtedy takich wyników, jakich oczekiwaliśmy (choć dzisiaj bylibyśmy z podobnych na pewno zadowoleni), nie pomogły zagrzewające słowa piosenki.
Dzisiaj utwór ten nieco przebrzmiał, jest pisany na biesiadną nutę, ale mało energicznie. Są jednak i tacy, którzy chętnie widzieliby piosenkę w stylu Jantar na miejscu niechlubnego przeboju Jarzębiny. Wspominając już nowsze piosenki piłkarskie, należałoby powiedzieć o „Idziemy na mecz” Wilków z Mistrzostw Europy w Portugalii z roku 2008. Hit, można być powiedzieć, średni – na tle zarówno piłkarskich światowych piosenek, jak i dorobku samego Gawlińskiego.
Nikt jednak nie mówił w przypadku jego kompozycji ani o porażce, ani o kompromitacji. Mimo wszystko Wilki nie wydają się być zespołem na tyle energetycznym (z całym szacunkiem dla ich twórczości oczywiście), by stworzyć wystrzałową piosenkę zagrzewającą do walki. No i jak historia pokazała, „Idziemy na mecz” nie wystarczyło, by zagrzać też naszą reprezentację. Chyba największy sukces ze współczesnych polskich hitów piłkarskich odniósł patetyczny utwór pt. „Do przodu Polsko” tonera Marka Torzewskiego. Złośliwi piosenkę zaliczyli do gatunku oper polo, ale nie da się ukryć, że osiągnęła ona zamierzony cel choćby ze względu na to, że dzisiaj każdy potrafi ją zaśpiewać, zanucić, zna słowa i aż wyrywa się do śpiewu, gdyby tak „zapodać” mu prawidłową nutę.
Co prawda na mundialu w Korei i Japonii nic nie zdziałaliśmy, ale piosenka została zapamiętana. Nieszczęśliwie zapamiętaliśmy również wykonanie Mazurka Dąbrowskiego przez Edytę Górniak.

Dziwi fakt, że nie potrafimy zrobić naprawdę fajnej piłkarskiej piosenki. Wydaje się przecież, że to znacznie łatwiejsze niż skompletowanie świetnej kadry na mistrzostwa.
Tymczasem nie mamy wyczucia w tworzeniu hitów, które ze względu na swój target powinny być nieco obciachowe i wpadające w ucho, ale nie przekraczające pewnej granicy obciachu. By się sprawdzić, muszą być również wesołe, zagrzewające do boju, energiczne. Wygląda na to, że nam jako narodowi trochę tej energii brakuje.