Gillian Anderson - kariera: reaktywacja

Za czasów „Z Archiwum X” Gillian Anderson była wszem i wobec rozpoznawalną gwiazdą. Mimo pozornie równorzędnych ról z Davidem Duchovnym i tak musiała zawalczyć o swoją pozycję. W początkowych odcinkach zawsze była w cieniu agenta Muldera, zawsze o krok za nim w ujęciach kamery, potem powoli przebijała się na pierwszy plan. Nigdy nie była uważana za oczywistą piękność – surowa, trochę kwadratowa, zbyt poważna. Wraz z ostatnim odcinkiem trudno było się oprzeć wrażeniu, że to już koniec jej popularności. To samo zresztą myślano o Duchovnym, który mimo malkontenckich narzekań po latach reaktywował swoją karierę ze zdwojoną siłą. Teraz w ślad aktora poszła jego płomiennowłosa koleżanka z planu. Mimo że po zakończeniu „Z Archiwum X” kilka razy pojawiła się na dużym ekranie, trudno jej filmową karierę nazwać błyskotliwą. Nigdy nie udało się Gillian przebić w Hollywood tak bardzo, żeby stała się pierwszoplanową gwiazdą w naprawdę wielkich produkcjach. Świetnie za to radziła sobie zupełnie gdzieś indziej. Brytyjskie produkcje kostiumowe stały się jej niszą, znakiem rozpoznawczym.
Można było ją zobaczyć w „Świecie zabawy” i w „Samotni”, a w późniejszym czasie również w „Szkarłatnym płatku i białym” oraz „Wielkich nadziejach”. Wystąpiła też w gwiazdorskiej, miniserlaiowej adaptacji „Moby Dicka” z głównymi rolami Ethana Hawke’a, Donalda Sutherlanda czy Williama Hurta. Nie było to jednak przedsięwzięcia, o których słyszał cały świat, a raczej garstka bardziej wysmakowanych widzów. Dopiero w ostatnich sezonach Anderson znowu przeprowadziła ofensywę na nasze ekrany. Ponad dekadę od wyemitowania ostatniego odcinka „Z Archiwum X” znowu zawalczyła o swój serialowy tron, atakując nas aż na trzech frontach. Na pierwszy rzut poszedł „Hannibal”, gdzie wcieliła się w postać Dr Bedelię du Maurier, jedną z nielicznych osób, które Hannibal uważa za przyjaciela. Doktor Bedelia była niegdyś odnoszącym sukcesy psychiatrą, do czasu jak została brutalnie zaatakowana przez pacjenta. Od tamtej pory przestała przyjmować pacjentów z wyjątkiem jednego – Hannibala.
Drugi front to serial pt. „Upadek”, gdzie wcieliła się z kolei w panią inspektor Gibson, rozpracowującą sposoby działania seryjnego mordercy. Jej postać jest niezwykle bystra, ale również chłodna, oszczędna i wyzwolona – z pewnością mogłaby zostać jedną z ikon feministek. Jakby tego było mało, Anderson zagrała także w serialu pt. „Stan kryzysowy” opowiadającym o agentach służb specjalnych, gdzie znowu mamy okazję ją oglądać w świetnie skrojonym kostiumie i z kamienną twarzą. Nie sposób nie zwrócić uwagę na nienaganny wizerunek Anderson na „dojrzałym” etapie jej kariery. Aktorka ma już ponad czterdzieści lat, wygląda jednak świetnie – jest zgrabna, umięśniona i… jakby ładniejsza. Dzięki zamianie kolorów włosów na jaśniejszy i delikatnemu makijażowi, a także dobrze dopasowanym kreacją, podwyższyła swoją atrakcyjność co najmniej o kilka stopni. Dziś patrzy się na nią z przyjemnością, nie mogąc wręcz oderwać wzroku od ekranu. W ten oto sposób, silnymi rolami i atrakcyjnym wizerunkiem, Anderson wyszła nareszcie zza pleców Muldera i radzi sobie świetnie. Ba! Aktorka spełnia się również na innym poletku twórczości. Gdy Duchovny tylko zagrał pisarza, ona naprawdę pisarką została. I to jaką! Już w maju do polskich księgarni trafi powieść pt. „Nadchodzi ogień”, którą wydawca reklamuje w ten sposób: „egzotyczne miejsca, kryminalno-przygodowe perypetie, zaskakujące zwroty akcji, przełomowe odkrycia, porywający, ale i niebezpieczny świat współczesnej nauki – wszystko to będzie stanowiło wybuchową mieszankę w wykonaniu gwiazdy kultowego Z Archiwum X.” To pierwszy tom całego cyklu. Fani agentki Scully (i wielu jej twarzy) już zacierają ręce.