Jakim rodzajem czytelnika jesteś?

Czytelnik czytelnikowi nierówny. Nie każdy pasjonuje się książkami w ten sam sposób, nie każdy też ma na literaturę te same metody. Wśród czytających da się jednak rozpoznać pewne stałe tendencje, wzory zachowań i mody. Niemniej jednak każdy z czytelniczych typów – mimo zupełnie odmiennych od siebie zdań i gustów - jest przecież chwalebnym przykładem na to, że warto czytać. I nie ma ku temu żadnych wątpliwości.
Pożeracz Pożeracz książki po prostu pożera. Codziennie czyta co najmniej kilkadziesiąt stron, jest stałym klientem biblioteki, czytanie to dla niego rytuał. Nieważne za jaki gatunek się chwyta, czy to thriller, czy science-fiction, czy może klasyka amerykańskiej literatury – każde rzecz jest dla niego warta uwagi. Opinie pożeracz wyrabia sobie dopiero po skończonej lekturze, nie uprzedza się do książek, zanim nie wypróbuje ich na własnej skórze. Pożeracz to chwalebny odchył od normy w erze nieczytania. Jedyną wadą pożeracza bywa brak umiejętności rozróżnienia: czy coś jest dobrze napisane, czy to totalna szmira. Jemu jest wszystko jedno – byleby czytać. Taki nałóg.
Snob Snob lub inaczej koneser podchodzi do literatury bardzo wybiórczo. Nie czyta byle czego, gardzi autorami z niższej półki, nie marnuje czasu na bestsellery – to fanatyk literatury pięknej, kocha klasykę lub postmodernizm i wszystko, co czyta się trudno i opornie. To taki trochę książkowy hipster, często niezrozumiany na spotkaniach towarzyskich. Przeważnie nie wzbudza sympatii, a przynajmniej nie przy okazji rozmów o książkach. Na sympatyków literatury popularnej patrzy z góry, mądrzy się, zadziera nosa i przypisuje sobie jedyne słuszne zdanie.
Niedzielny czytelnik Czytelnik niedzielny wie, że warto czytać. Ma więc czytelnicze zrywy. Od czasu do czasu zawędruje do biblioteki lub pożyczy książkę od koleżanki, a lektura mu idzie całkiem nieźle. Zanim jednak sięgnie po kolejną książkę, mija trochę czasu. Niedzielny czytelnik z literaturą obcuje jakby z doskoku, ale jest w stanie docenić dobre pisanie i kulturalnie porozmawiać o nim porozmawiać. Gatunek, po który sięga, nie ma dla niego większego znaczenia. Grunt to chwila relaksu przy książce. Niedzielny czytelnik często powtarza, że czytałby więcej, gdyby miał na to więcej czasu.
Gatunkowiec Gatunkowiec czyta dużo, ale tylko w gatunku, który mu się podoba. Zagorzali czytelnicy fantastyki rzadko sięgają po literaturę obyczajową. Fani kryminałów nie wyobrażają sobie, by spędzić miłe chwile przy krwistej sensacji. Każdemu w jakiś sposób nie siedzi klasyka. Gatunkowcy bywają uciążliwi, gdyż jawnie gardzą wszystkimi formami literatury, poza ulubionym rodzajem pisania. Nie sposób z nimi dyskutować, nie da się ich zachęcić do wykroczenia poza ulubione ramy, dobrze też się nie narażać i nie wygłaszać w ich obecności kontrowersyjnych kwestii dotyczących ich ulubionych pisarzy. Oni bowiem na swoim ulubionym gatunku zjedli zęby.
Niepraktykujący Najgorszy czytelnik, to jednak czytelnik niepraktykujący. Raczej się nie przyzna, że nie czyta – wolałby czytać, ale mu się nie chce. Podczas dyskusji na temat książek wymownie milczy lub zmienia temat. Jego gorszą odmianę stanowi antyczytelnik, który jawnie krytykuje książki i uznaje je za dziwactwo. Często też daje do zrozumienia znanym sobie czytelnikom, że są po prostu nudziarzami. Typ nie do zreformowania.