Jennifer Lawrence - aktorka, która łączy pokolenia

Jennifer Lawrence nie schodzi z afisza. Gdy tylko zamilknie na chwilę, już zaraz potem do kin wchodzą kolejne przeboje (i to hurtowo!) z jej udziałem. Wówczas znowu pojawia się na czerwonym dywanie, a wywiady z nią zaczynają krążyć po sieci i żyć własnym życiem. Bo Lawrence znowu powiedziała coś niepoprawnego, zrobiła coś zabawnego lub kolejny raz powaliła świat swoim naturalnym urokiem osobistym. To aktorka, która mimo gigantycznych sukcesów w Hollywood, nadal postrzegana jest jako „dziewczyna z sąsiedztwa”, jedna z nas, nasza dobra kumpela. Skąd ta opinia?
Jest niepoprawna Jennifer Lawrence jest daleka od poprawności. Cała jej kariera na czerwonym dywanie obija się o małe skandaliki, towarzyskie wpadki, lekkie popisy przed kamerą i dobry ubaw. A to potknięcie na gali oscarowej, gdzie jak długa rozłożyła się na oczach całego świata na oscarowych schodach.
A to publiczne pocałunki, żarty, nagminne poprawianie sukienki, nieokiełznany śmiech, w który zaangażowane są wszystkie mięśnie twarzy, bez krycia się i zbędnego wstydu. Jennifer Lawrence kupuje sobie publikę nieokiełznaną energią, przy tym naturalnością – jest nie do podrobienia, przez co wydaje się, że mogłaby zostać dziewczyną każdego faceta na ziemi i koleżanką każdej dziewczyny.
Jest pyskata Jennifer Lawrence nie boi się mówić tego, co przyjdzie jej do głowy. Wywiady z nią bywają nieprzewidywalne – bardzo bezpośrednio podchodzi do dziennikarzy, często wchodzi w interakcje, czasem zaczepne, czasem znudzone, czasem szemra sobie samej coś pod nosem. Poza tym dużo żartuje, jak u Davia Lettermana. Bywa, że jej rozbuchane poczucie humoru przekracza konwenanse i dobre maniery. Nie szczędzi w słowach – niedawno napisała esej dla Leny Dunham, w której bez ogródek oburzała się na seksizm w Hollywood, niższe płace kobiet i brak równouprawnienia. Zrobiła to jednak w bezpretensjonalny sposób. Poruszyła wszystkich, włożyła kij w mrowisko, narobiła szumu, ale nikogo nie zdenerwowała.
Bywa zwyczajna Jennifer Lawrence nie jest klasyczną pięknością – nie ma wystających kości policzkowych i ogromnych oczu. I ją dopadają wahania wagi, i ona przyłapywana jest nieraz przez paparazzich z napuchniętymi oczami i rozczochranymi włosami.
Gdy trzeba, wciska się w piękną sukienkę i czaruje. Nie ma w tym jednak zbędnego nadęcia i niepotrzebnej „spiny” – jest piękna, choć niekatalogowa. Ma seksapil, chociaż bliższy nam, a nie ten plastikowy i nieosiągalny.
Jest uniwersalna Jennifer Lawrence to aktorka dla każdego. Gra w przeróżnych filmach, dzięki czemu uwielbiają ją dzieci, młodzież, faceci, kobiety, starsze panie i dziadkowie. To aktorka, która stoi ponad podziałami i jednoczy wszystkie pokolenia. Młodzież ukochała ją sobie za sprawą występu w „Igrzyskach śmierci”. Męskie gusta podbiła rolą w serii „X-men”. Dojrzalsza publika i szukające opowieści o życiu kobiety polubiły ją za role u Davida O. Russella („Poradnik Pozytywnego myślenia”, „Amercian Hustle”), niszową publikę kupiła sobie występem w „Do szpiku kości”.
Ma na koncie również horror („Dom na końcu ulicy”), a jej kariera ciągle się rozkręca. Już wkrótce zobaczymy ją w kolejnym komediodramacie („Joy”, premiera 8 stycznia), zagra w szeroko zapowiadanym filmie science-fiction z lubianym Chrisem Prattem („Passengers”), a nawet w nowej wersji epickiego „Na wschód od Edenu”.  Jennifer Lawrence ma dopiero 25 lat. Już dzisiaj można przypuścić, że jej kariera będzie spektakularna na miarę Meryl Streep, której też z początku zarzucano, że jest zbyt… normalna.