Najbardziej niedocenione filmy roku - zestawienie

“Pacific Rim”, „Elizjum”, „Man of Steel” – to ogromne, spektakularne produkcje, które narobiły w tym roku w kinach wiele zamieszania. Wszyscy o nich mówili, wszyscy pisali, trudno było przegapić informacje o ich premierze. Filmy o mniejszym budżecie, subtelniejsze, mniej sztampowe zwykle funkcjonowały gdzieś na obrzeżach świadomości przeciętnego kinomana – dla nich największą szansą, by zaistnieć, były festiwale. Powstały jednak i takie filmy, którym nie poszczęściło się zarówno w jednej, jak i w drugiej gałęzi przemysłu filmowego. Nie znaczy to jednak, że nie zasługiwały na uwagę. Magazyn „Variety” przygotował listę najbardziej niedocenionych produkcji roku. Jakie tytuły się na niej znalazły?
„Adwokat” Pierwsze miejsce w zestawieniu jest co najmniej zaskakujące. Najnowszy film Ridleya Scotta jeszcze przed premierą wzbudzał spore zainteresowanie. Brawurowa obsada (Brad Pitt, Michael Fassbender, Penelope Cruz, Cameron Diaz, Javier Bardem), słynny reżyser i interesujący scenarzysta – Cormac McCarthy - jeden z najlepszych współczesnych pisarzy amerykańskich, a wszystko to w jednej produkcji. Krytycy nie byli jednak zgodni co do wartości filmu, a widzowie wychodzili z seansu z niesmakiem. Dlaczego? Wygląda na to, że największy problem „Adwokata” to połączenie dosłownego, mało skomplikowanego kina Scotta z trudną, nieco filozoficzną poetyką McCarthy’ego. Ten wybuchowy miks sprawił, że film okazał się niełatwy w odbiorze i nierówny. Mimo to przy głębszej analizie wciąż interesujący.
"To już jest koniec” „To już jest koniec” to film, który zapowiadał się na komedię wręcz brawurową. Za jego realizację zabrali się czołowi kawalarze i trochę niespełna rozumu artyści współczesnego Hollywood – James Franco, Jonah Hill, Seth Rogen, Michael Cera, na ekranie zobaczyliśmy również Rihannę i Emmę Watson. Fabuła komedii jest nieco szalona – gdy w domu Franco (który gra tu samego siebie) odbywa się wielka i mocno zakrapiana alkoholem impreza, zaczyna kończyć się świat, zbierając śmiertelne żniwo. Masa gagów i absurdów nie wszystkim jednak okazała się w smak. Dlaczego? Humor zaprezentowany w filmie, choć nie raz błyskotliwy i całkiem udany, krążył wyłącznie wokół hollywoodzkich odniesień i aluzji, a ekipa, która zebrała się na planie, sprawiała wrażenie raczej dobrych kumpli bawiących się świetnie w swoim towarzystwie, niż bohaterów odgrywających swoje role dla przyjemności widzów.
„Drugie oblicze” To kolejny film, z którym wiązano ogromne oczekiwania. A to za sprawą dwóch elementów: zdolnego reżysera, Dereka Cianfrance, którego debiut pt. „Blue Valentine” namieszał na festiwalach i zdobył ogromną aprobatę krytyków i widzów oraz głównej roli ostatnio wyjątkowo lubianego aktora, Ryana Goslinga. Tym razem na ekranie towarzyszyła mu Eva Mendes oraz Bradley Cooper. Film niestety zawiódł publikę. Uznano go za zbyt przekombinowane, nieco narzucające się widowisko. Ale czy słusznie? Niekoniecznie. Owszem, "Drugie oblicze” na tle „Blue Valentine” wypada słabiej, ale wciąż pozostaje filmem o wysokiej wartości.
„Tylko Bóg wybacza” Jakże wielkim zaskoczeniem okazała się premiera najnowszego filmu Nicolasa Windinga Refna pt. „Tylko Bóg wybacza”, która odbyła się na Festiwalu w Cannes. Produkcję z główną rolą Ryana Goslinga przywitano tu wyjątkowo negatywnie, bo gwizdami i ostentacyjnym opuszczaniem miejsc podczas pokazu. Skąd to poruszenie? Prawdopodobnie większość widzów tego niełatwego w odbiorze filmu oczekiwało czegoś na kształt słynnego „Drive”, czyli poprzednika „Tylko Bóg wybacza”. Tam pastiszowa konwencja bardzo przypadła masowym widzom do gustu – brawurową produkcję oglądało się miodnie i z wypiekami na twarzy. Tu Refn zaproponował swoim odbiorcom zdecydowanie trudniejszą rozrywkę. Fragmentaryczna, oniryczna narracja, minimalistyczne dialogi, trudna symbolika, dłużyzny, wszystko to sprawiło, że publika opuszczała kina zniesmaczona. „ Tylko Bóg wybacza” to nie jest film dla wszystkich, choć odpowiednio odczytany okazuje się wyrafinowaną rozrywką. Niełatwo to jednak dostrzec, posiadając zgoła inne oczekiwania.
„Połączenie” Najnowszy thriller z Halle Berry został przyjęty bardzo chłodno. Utożsamiono go z niskich lotów rozrywką, znowu niesłusznie. Niektórzy z krytyków byli skłonni wystawić mu nawet najwyższą ocenę, choć niektórzy byli zdecydowanie bardziej surowi. Warto samemu wyrobić sobie opinię – szczególnie, ze Halle Berry spisała się tu na medal.
W zestawieniu „Variety” znalazły się również takie filmy, jak: „Olbrzym – samolub”, „Whisky dla aniołów”, „Jeszcze nic nie widzieliście”, „Magia” oraz „Kryptonim: Shadow Dancer”.