Scarlett Johansson - dlaczego jest dobrym materiałem na wokalistkę?

Scarlett Johansson to dziewczyna orkiestra. Nie dość, że jest jedną z najseksowniejszych aktorek swojego pokolenia to jeszcze dysponuje niekwestionowanym talentem i dobrym instynktem do ról. Johansson jest oryginalna. Ogromna popularność aktorki na szczęście nie przeszkadza jej łączyć niszowych projektów z mainstreamowym kinem. Wkrótce sama weźmie się za reżyserię. Jak na razie spełnia się też na scenie muzycznej. O tym, że Johansson potrafi śpiewać wiedzieliśmy od dawna, teraz mamy świadomość, że swój talent traktuje całkiem serio. Niedawno do sieci trafiła pierwsza piosenka Scarlett wykonana pod banderą założonego przez nią girlsbandu o nazwie The Singles. Do współpracy zaprosiła Este Haim z świetnie odbieranego przez krytykę zespołu Haim, oraz trzy wokalistki znane szerzej amerykańskiej publice: Holly Mirandę, Kendrę Morris i Julię Haltigan. „Candy” to rockowo-popowy, wpadający w ucho kawałek, który zapisuje się w głowie już po pierwszym przesłuchaniu. Wygląda na to, że projekt będzie się pomyślnie rozwijał. My kibicujemy muzycznej działalności Scarlett i udowadniamy, że jest ona genialnym materiałem na wokalistkę.
Zachrypnięty głos i wrażliwość muzyczna Scarlett Johansson posiada świetny, charakterystyczny, zachrypnięty i niski głos. Przekonaliśmy się już o tym w 2008 roku, kiedy artystka wydała płytę z coverami piosenek Toma Waitsa, a rok później ukazał się jej mini album nagrany z folkowym muzykiem Petem Yornem. Ten sam, namiętny i mocny głos, pomaga jej też w karierze filmowej – dodaje seksapilu i pikanterii każdej z ról. Przypomnijmy sobie film „Her”, w którym aktorka wystąpiła wyłącznie jako „głos” systemu operacyjnego, który kusił i uwodził swojego użytkownika, aż ten się w nim porządnie zadłużył.
Prezencja sceniczna Scarlett Johansson nie jest w typie każdego faceta. Mimo że trudno jej odmówić zniewalającej urody, trzeba przyznać, że jest ona bardzo charakterystyczna – nie pasuje do ogólnego „wzoru” modelki czy delikatnej dziewczyny z okładki. Johansson ma pełne kształty, solidną pupę, szerokie biodra, wielkie usta i niemały nos. Nienagannie jednak prezentuje swoje wdzięki – wsparta wielką charyzmą, własnym stylem, pewnością siebie i poczuciem humoru, jest w stanie zauroczyć niemal każdego. Taki typ osobowości sprawdza się nie tylko w kinie, ale również na scenie.
Oryginalność Scarlett Johansson nie jest „typowa” – jej filmowe wybory są przeważnie bardzo ciekawe, często nawet antywidowskowe lub kontrowersyjne. Prócz „bezpiecznej” roli Czarnej Wdowy w „Avengersach”, Johansson grywa w niszowych, artystycznych i ryzykownych projektach, jak na przykład „Pod skórą” (mieliśmy okazję zobaczyć ją tu całkiem nagą) czy mocnych, męskich filmach (jak w „Lucy” Bessona). To aktorka, która wodzi na pokuszenie („Her”, „Wszystko gra”, „Don Jon”, „Vicky Cristina Barcelona”), a robi to nie tylko „pełną” piersią, ale całą sobą i ciekawą osobowością.
Dojrzałość Scarlett przez te kilka lat w Hollywood nieprawdopodobnie dojrzała. Z nieco nieuporządkowanej, rozchełstanej, krzykliwej dziewczyny, stała się jedną z silniejszych osobowości w branży. Ma pomysł na siebie, od niedawna jest matką, założyła rodzinę, wygląda coraz piękniej. I brnie z determinacją do przodu. Z przyjemnością będziemy częściej słuchać, jak śpiewa.