Złote Globy - historia w pigułce

Po raz 69. Hollywoodzkie Stowarzyszenie Prasy Zagranicznej (HFPA) przyznało na ceremonii w Los Angeles Złote Globy w wielu dziedzinach filmu i telewizji. O dzisiejszych laureatach piszemy w poprzednich newsach. Teraz jest za to dobra okazja, by przybliżyć trochę historię Złotych Globów. Powiemy o najsłynniejszych filmach, rekordzistach wśród aktorów, aktorek i reżyserów, o najmłodszych i najstarszych laureatach. Oto historia Złotych Globów w pigułce. Premierowy Złoty Glob za najlepszy film dramatyczny trafił w 1944 roku do twórców „Pieśni o Bernadette” – adaptacji powieści Franza Werfela w reżyserii Henry’ego Kinga – którego kanwą była historia Bernadety Soubirous, francuskiej świętej wizjonerki Kościoła katolickiego.

Tylko raz zdarzyło się, że film zdobył komplet pięciu najważniejszych Złotych Globów (najlepszy film, reżyseria, scenariusz, główna rola męska i kobieca) – był to genialny „Lot nad kukułczym gniazdem” z 1975 roku w reżyserii Miloša Formana, nakręcony na podstawie książki Kena Keseya.
Wspaniałe kreacje pacjenta zakładu psychiatrycznego i demonicznej siostry oddziałowej stworzyli tutaj Jack Nicholson z Louise Fletcher. Film zgarnął też w analogicznych kategoriach pięć najważniejszych Oscarów. Pięć zdobytych statuetek to w historii Złotych Globów osiągnięcie rekordowe. Poza „Lotem...” zasłużyły na to cztery inne wielkie dzieła: „Doktor Żywago” Davida Leana (1965), „Love Story” Arthura Hillera (1970), „Ojciec chrzestny” Francisa Forda Coppoli (1972) oraz „Narodziny gwiazdy” Franka Piersona (1976). Najwięcej nominacji padło łupem „Nashville” (1975), bo aż dziewięć, jednak tylko piosenka z filmu otrzymała Globa („I'm Easy”). Po osiem nominacji miały „Kabaret” (1972), „Bugsy” (1991) i „Titanic” (1997). Najwięcej nominacji spośród filmów, które nie otrzymały żadnego Złotego Globu, miały „Kto się boi Virginii Woolf?” (1966) i trzecia część „Ojca chrzestnego” (1990) – po siedem. Rekordzistami wśród aktorów są Meryl Streep (8 statuetek: „Sprawa Kramerów (1979), „Kochanica Francuza” (1981), „Wybór Zofii” (1982), „Adaptacja” (2002), „Anioły w Ameryce” (2003), „Diabeł ubiera się u Prady” (2006), „Julie i Julia” (2009), „Żelazna dama” (2011)) oraz Jack Nicholson (6 statuetek: „Chinatown” (1974), „Lot nad kukułczym gniazdem” (1975), „Czułe słówka” (1983), „Honor Prizzich” (1985), „Lepiej być nie może” (1997), „Schmidt” (2002)).
Meryl Streep przoduje też w liczbie nominacji – dostała ich aż 26!. Jeżeli chodzi o panów, to 22 nominacje otrzymał Jack Lemmon – zamienił je na 4 Złote Globy plus Nagrodę Specjalną. Wśród reżyserów największy dorobek (po 5 Złotych Globów, ale w różnych kategoriach, nie tylko za reżyserię, ale m.in. za scenariusz) zgromadzili do tej pory Francis Ford Coppola i Oliver Stone. W przypadku Coppoli kluczowa była tu seria „Ojciec chrzestny” i „Czas apokalipsy”; Stone’a najbardziej pamiętamy z tzw. „trylogii wietnamskiej” – wiele nagród zdobyły „Pluton” i „Urodzony 4 lipca”.
Najmłodszym laureatem Złotego Globu był Richard „Rick” Schroder, który w „Mistrzu” Franka Zeffirellego z 1979 roku zadebiutował jako 9-latek. Został uhonorowany za swoją pierwszą rolę, tak przekonująco wcielił się w syna upadającego mistrza bokserskiego.
Wśród zasłużonych weteranów aktorstwa, którzy otrzymali statuetki, najstarszymi byli Jessica Tandy (znana wcześniej m.in. z „Ptaków” Hitchcocka) i Henry Fonda. Rola w „Wożąc panią Daisy” (1989) była dla pani Tandy wspaniałym prezentem na 80. urodziny – otrzymała wtedy zarówno Złoty Glob, jak i Oscara. Henry Fonda, znany m.in. z „Dwunastu gniewnych ludzi”, został nagrodzony Złotym Globem w zasłużonym wieku 76 lat za rolę w filmie „Nad złotym stawem” (1981). Statuetkę odebrał w 1982 roku, kilka miesięcy później zmarł.