Proste sposoby na wyciąganie kasy od fanów

Mogłoby się wydawać, że artysta-muzyk ma łatwe życie – wcale się nie narobi, a śpi na milionach. To nie do końca prawda – nagranie naprawdę dobrej płyty, droga przez żmudną promocję, męczące trasy koncertowe, to wszystko wymaga czasu, cierpliwości, poświęcenia i oczywiście talentu. W zamian za dobrze wykonaną robotę prócz pieniędzy na koncie w jednym pakiecie wpływają: zupełny brak prywatności, zmęczenie materiału, mroczne elementy sławy. Czasem więc każdy szanujący się muzyk ma ochotę pójść drogą na skróty i stara się zarobić bez większego wysiłku. Robi to na parę sposobów.
Składanki „The Best of” Składanka “The best of” to dla fana koszt około 50 zł. Za taką przyjemność otrzymuje on na płycie kawałki, które dobrze zna i przeważnie posiada je już w swoich zbiorach. Rzecz wydaje się naturalna, jeżeli artysta kończy karierę. Są gwiazdy o tak gigantycznym dorobku, że trudno go ogarnąć, jak David Bowie czy Madonna. Często jednak pokusa „The Best of” pojawia się jeszcze u szczytu kariery. Niedawno składanką hitów poczęstowała nas Jennifer Lopez, udając, że robi coś oryginalnego. W jednym albumie zebrała bowiem swoje najlepsze hity taneczne – obierając specjalizację, dała wrażenie unikalności.
Covery i remiksy Nagranie płyty z coverami wydaje się najlepszym sposobem na w miarę łątwy zarobek. Istnieje na rynku kilkoro mistrzów i mistrzyń w tej dziedzinie. I kiedy nie mamy za takie „chwyty” pretensji do Tori Amos, specjalistki od artystycznie i z wyczuciem przerabianych hitów, tak "coverowa" płyta Anastacii czy rodzimego Marcina Rozynka wzbudza już wątpliwości. Podobnych wrażeń może dostarczać płyta z remiksami, z tą różnicą że w tym przypadku artysta bierze się "uczciwie" za swój własny dorobek i przerabia go na nowo. A co na to fani? A jakże! Kupują!
EP-ka Wypuszczenie na runek EP-ki to takie małe oszustwo - zrobić trochę szumu wokół siebie, ale nie napracować się zbyt mocno. Minialbumy to często albumy po prostu niedokończone lub małe zbiorki piosenek „gorszych”, czyli takich, które nie zmieściły się na właściwej płycie lub dawno zostały zagrzebane w szufladzie, bo nie należały do najlepszych. Obecnie każda szanująca się gwiazdeczka popu między jedną a drugą płytą w swoim dorobku wydaje EPkę. Przypomina tym samym o swoim istnieniu i wydłuża sobie czas pracy nad kolejnym albumem.
Nagrania akustyczne, płyty “Live” i edycje kolekcjonerskie Płyty „Live” to dość interesujący fenomen. Fani kupują chętnie, chcąc mieć na półce wszystko to, co wydał artysta, tymczasem z krążkami koncertowymi bywa tak, że dają nam gorszą wersję czegoś, co już mamy.
Wokalistka zachrypnięty, śpiewający pod dźwiękiem, zdyszany – to przecież nie może być lepsze niż oryginał, jeżeli faktycznie nie stoi się pod sceną. Choć trzeba przyznać, że bywają koncerty magiczne, jak choćby występ Queen na Wembley z 1986 roku. Sposobem na łatwiejszy zarobek jest również odświeżanie starych hitów w wersji akustycznej (ostatnio zabrał się za to Justin Bieber) lub wypuszczanie na rynek płyt kolekcjonerskich (wszystko to samo, tylko w ładniejszym opakowaniu lub z małym gadżetem: autografem, plakatem czy koszulką).
Świąteczne piosenki Podobno każda szanująca się gwiazdeczka muzyki pop powinna mieć swoją płytę z nagraniami świątecznymi. W ślad za tą teorią podążały już: Mariah Carey, Christina Aguilera, Sarah Connor, Toni Braxton, Jessica Simpson czy Whitney Houston. I Polacy lubią ten sposób przekazu. Wspomnijmy nagrania Andrzeja Piasecznego wraz z Sewerynem Krajewskim, Krzysztofa Krawczyka czy Agnieszki Włodarczyk. Zawsze znajdzie się przecież ktoś chętny, by tego posłuchać, choć to dość jednorazowa przyjemność.